Kördüğüm - Calia Read | Kitap Yorumu
Kitabın Adı: Kördüğüm
Orjinal Adı: Unravel
Yazarın Adı: Calia Read
Yayınevi: Yabancı Yayınları
Türü: NA (New Adult)
Bir ay önce, akıl hastanesine yatırıldım. Dün, Lachlan ziyaretime geldi. Beni öptü ve aklımı kaçırmaya başladığımı söyledi. Saatler sonra Max düşüncelerimi işgal etti; deli olmadığımı ve bana ihtiyacı olduğunu hatırlattı. Birkaç dakika önce geçmişimi aydınlatmaya çalışarak gerçeklikten daha da uzaklaştım… Şimdi, herkes benim aklımı kaçırdığımı düşünüyor ama ben onun gerçek olduğunu ve ne gördüğümü biliyorum… Bana inanıyor musun?
"Seksi, gizemli ve etkileyici bir hikâye… Calia Read'in kelimeleri sizi esir edecek ve aklınızı başınızdan alacak!"
-Claire Contreras, There is No Light in Darkness'in Yazarı-
Herkese sıcakların döndüğü bir yaz gecesinden merhaba!
Uzun zamandır -yaklaşık 10 gündür- bu güzelim kitaba yorum yazmayı bekliyorum.Kitabı okudum,bitirdim hatta üstüne bir kitap daha bitirdim ama Kördüğüm'ün etkisi hala sürüyordu.Özellikle şu aralar bu konulu her şeye rastladığım için daha da bir ilgimi çekti.Ama "Neden beklettim ki ben bu kitabı bu kadar?" dememe sebep oldu kitabımızın sonu.
Ne kadar çok konuşuyorum bu konuşmam yüzünden bir türlü kitap yorumlarıma geçemiyorum kusura bakmayın sevgili okuyucu.Beni böyle kabul ettiniz ve böyle okuyorsunuz.Razı oldunuz.Bazı şeyler için çok geçtir....Bu da onlardan biri.
Eveet şimdi ne diyordum ben? Kitabımzın konusuna geçicektim.Naomi bir akıl hastanesine yatırılmıştır.Hatırladıklarının,yaşadıklarının nasıl geliştiğinden ve gerçek olup olmadığından emindir.Ama ortada bir terslik vardır.Bu olaylardan emin olmasına karşın hala akıl hastanesindedir ve oradan çıkamıyordur.Niçin hala orada duruyor,başına neler gelmiş Naomi'nin hayatındaki insanlar gerçek mi değil mi bunu çözmeye çalışıyoruz kitap boyunca.Naomi'nin yeni doktoru gelene kadar olayları öğrenemiyoruz,kızın kafasını kaçırdığına ondan sonra inanıyorsunuz zaten.Sonra da aklınıza "nasıl? neden ama? kim?" soruları geliyor ardından "oha kitabı bitirmeliyim artık" kısmına geçiyorsunuz.En azından kitap boyunca ben hep öyle gezdim.Bitirdiğim de ise acayip hüzünlendim.Ağlamamak için kendimi çok zor tuttum.Bazen ağlamak istemeseniz de gözyaşınız kendi serbest kalıyor.
Kitabı aşağı yukarı anlamışsınızdır umarım.Kitap acayip spoilerle kaplı olduğu için size nasıl spoiler vermeden anlatsam diye düşünüp durdum gerçekten.Dört beş kere açıp açıp yazdım bu yazıları en sonunda kelimelere çıktı da yazabildim yorumumu.Yoksa biraz daha bekletseydim yorumu yazamayacaktım ve bu güzelim kitabı sizlerle paylaşma şansımı kaçırıcaktım.İyi ki kitap için doğru kelimeleri bulabilmişim,en azından ben bulduğumu düşünüyorum.
Eğer yorumumu okumadan önce bir "alsam mı almasam mı" ikileminde kalmışsanız size alın derim.Yer yer boğabiliyor kitap ama kesinlikle sıkıcı ya da yavan bir kurgu olmuyor elinizde.Elinizdeki kitap daha çok sizi sarıp sarmalayan Lana'sıyla Max'iyle ve Lanchlan'ıyla -umarım doğru yazmışımdır- merak ettiren bir kitap.Sonuna kadar yatağınıza ya da koltuğa mıhlanıp kalacağınız türden.İçtenlikle söylüyorum bunu da.
Daha fazla konuşup sizi bu kitaptan mahrum etmek istemiyorum.Gidin,alın,okuyun.Tek diyeceklerim bunlar !
Ne kadar çok konuşuyorum bu konuşmam yüzünden bir türlü kitap yorumlarıma geçemiyorum kusura bakmayın sevgili okuyucu.Beni böyle kabul ettiniz ve böyle okuyorsunuz.Razı oldunuz.Bazı şeyler için çok geçtir....Bu da onlardan biri.
Eveet şimdi ne diyordum ben? Kitabımzın konusuna geçicektim.Naomi bir akıl hastanesine yatırılmıştır.Hatırladıklarının,yaşadıklarının nasıl geliştiğinden ve gerçek olup olmadığından emindir.Ama ortada bir terslik vardır.Bu olaylardan emin olmasına karşın hala akıl hastanesindedir ve oradan çıkamıyordur.Niçin hala orada duruyor,başına neler gelmiş Naomi'nin hayatındaki insanlar gerçek mi değil mi bunu çözmeye çalışıyoruz kitap boyunca.Naomi'nin yeni doktoru gelene kadar olayları öğrenemiyoruz,kızın kafasını kaçırdığına ondan sonra inanıyorsunuz zaten.Sonra da aklınıza "nasıl? neden ama? kim?" soruları geliyor ardından "oha kitabı bitirmeliyim artık" kısmına geçiyorsunuz.En azından kitap boyunca ben hep öyle gezdim.Bitirdiğim de ise acayip hüzünlendim.Ağlamamak için kendimi çok zor tuttum.Bazen ağlamak istemeseniz de gözyaşınız kendi serbest kalıyor.
Kitabı aşağı yukarı anlamışsınızdır umarım.Kitap acayip spoilerle kaplı olduğu için size nasıl spoiler vermeden anlatsam diye düşünüp durdum gerçekten.Dört beş kere açıp açıp yazdım bu yazıları en sonunda kelimelere çıktı da yazabildim yorumumu.Yoksa biraz daha bekletseydim yorumu yazamayacaktım ve bu güzelim kitabı sizlerle paylaşma şansımı kaçırıcaktım.İyi ki kitap için doğru kelimeleri bulabilmişim,en azından ben bulduğumu düşünüyorum.
Eğer yorumumu okumadan önce bir "alsam mı almasam mı" ikileminde kalmışsanız size alın derim.Yer yer boğabiliyor kitap ama kesinlikle sıkıcı ya da yavan bir kurgu olmuyor elinizde.Elinizdeki kitap daha çok sizi sarıp sarmalayan Lana'sıyla Max'iyle ve Lanchlan'ıyla -umarım doğru yazmışımdır- merak ettiren bir kitap.Sonuna kadar yatağınıza ya da koltuğa mıhlanıp kalacağınız türden.İçtenlikle söylüyorum bunu da.
Daha fazla konuşup sizi bu kitaptan mahrum etmek istemiyorum.Gidin,alın,okuyun.Tek diyeceklerim bunlar !
Yorumlar
Yorum Gönder