Çıplaklar - Iva Prochazkova | Kitap Yorumu

Kitabın Adı : Çıplaklar

Orjinal Adı : Die Nackten 

Yazarı : İva Prochazkova

Yayınevi : On8 

Tür : Dram

Hayatla çıplak temas... hem çok güzel, hem çok acıtıcı! "Yaşın ilerledikçe, giyinmeye başlarsın. Giderek daha fazla tabaka edinirsin, bunlar seni duyarsız kılar. Bütün toplum çıplak kalsaydı, önce birbirimizi kucaklar, sonra da toplu harakiri yapardık." "Kendini çıplak hissetmiyor musun artık?"Babası yavaşça ve üzgün bir ifadeyle başını iki yana sallıyor."Belki de o kadar çok tabakam yoktur, ama doğrudan temas benim için bir mucize olurdu." "Yani bütün bunlar... şimdi yaşadıklarım... geçecek mi?" "Büyük ihtimalle evet. Maalesef."

Çıplaklık nedir? Giysisizlik mi? Gençlik mi? Ayıp mı?.. Giysilerimizden arınmak, çıplaklığın tek hali mi? Kumaşlara sarındığımız anda sonlanıyor mu çıplaklığımız? Hayat bizi tüm gerçekleriyle çevreler, toplumun gözünde tanımlar, kurallarıyla kısıtlar, normlarıyla biçimler, sistemleriyle düzenler, tenimize nüfuz etmeye çabalarken, mücadeleye çırılçıplak girişmek midir zor olan, katman katman, zırh zırh giyinmek mi? Peki, ya geçince çıplaklığımız; sona erer mi üşümemiz? 

Kendin olmak, tenine temas eden hayata karşı ne kadar giyineceğini keşfetmekten, bu hayatın içinde kendini bulmaktan geçer. Belki bulanık bir nehirde, yakınlaşamadığın bedenlerde, yaşama pamuk ipliğiyle bağlı bir dostun varlığında, özüne erişemediğin bir rüyadan uyandığında ya da kendine çizdiğin sınırların ötesine baktığında... Çek yazar Iva Procházková, ergenliğin kaçınılmaz "çıplaklığını" ve hayatın yakıcı "soğuğunu", Berlinli beş gencin kesişen yaşamları üzerinden anlatıyor.
(Tanıtım Bülteninden)

 Herkese kocaman bir merhabalar ! Çok çok güzel bir kitapla karşınızdayım.Aslında başka bir kitabın yorumunu yazmayı planlıyordum ama işler sarpa sardı ve en son okuduğum "Çıplaklar"ın yorumuyla karşınızdayım.(İşler sarpa sardı derken okuduğum kitapları ne zaman okuduğumu unuttum.Kusura bakmayınız.Tekrar okuyup buraya damlayacağım!) Neerde kalmıştım ? Hıh çıplaklar demişim.Çıplaklar adını taşayan ama kesinlikle +18 hiç bir öge barındırmayan bir kitap.Yanımda taşıdığım ve okuduğum süre boyunca çevremdeki herkesin dikkatini çektiğini söyleyebilirim.Bir çoğu kitabı eline alıp inceledi ve kapağa hayran kaldılar.Ki bence de kapak çok yaratıcı.Dikkatli bakarsanız bir erkek yüzü de görebilirsiniz.on8'i tebrik ediyorum yurt dışı kapaklarından daha başarılı bizim kapağımız.-evet bizim dedim kitabı çok sahiplenmiş durumdayım-

Ergenlik acaayip bir durumdur.Tekrarlanamaz.Ergenlikte insanlar çıplaktır,yani her şey ona doğrudan temas eder.Temas,aynı anda hem uyarıcı hemde acı vericidir.Bu durum kısa sürer.Fazlasıyla kısa.(sayfa 38) 

Öhüm çok konuştum.Ve cidden kitabın konusunu anlatmak istiyorum.Okuduğum süre boyunca kiimseyle paylaşamadığım için içimde birikti her şey.Öncelikle kitabımız 5 gencin yaşamından kesitler taşıyor.Kesitler diyorum çünkü bir geçmişe gidiyor bir başka bölümde bakmışız şu anki zamanı anlatıyor.Kitap boyunca gözümden kaçmayan nokta ise tüm bu gençlerin bir kişinin etrafında toplanmasıydı ; Slyva.Kendisi beni kitap boyunca şaşırttı başta anlamasam da mağara insanı olduğunu sayfalar akıp gittikçe ciddi ciddi Slyva'nın bir mağara insanı olduğuna inandım.Sadece her yerde yüzmesi değil hem insanlardan uzak durmak istemesi hem de dokunma ihtiyacı hissetmesi onu kitap boyunca gözümde başka bir evreye taşıdı.

Sözler sadece bağlantı halkalarıdır.Neyi bağladıkları konusunda hiç bir şey söylemezler,sadece yüzeye temas ederler.Ama bu da az değildir.İnsan onları doğru kullanırsa,işlevlerini yerine getirirler. (sayfa 268)  

İkinci favorim kim söyleyeyim mi ? Duygusal olarak bunalıma girmiş Robin.Kendisi favori karakterim.Slyva falan yalan Robin gerçek diyerek bir iğrençlik yapacağım kusura bakmayın.Ama cidden Robin'i sevdim.İnsanları kokularına göre sıralıyor ve yapaylığa karşı.Ayrıca o bir ressam ! Bu arada gençlerimizin yaş sınırı 17 yani benimle yaşıtlar.O yüzden kitap bana eğlenceli gelmişte olabilir.

Slyva'nın hiçbir fikri yok.Onun hakkında hiç bir şey bilmiyor-neredeyse hiç bir şey.Her insan,ortak bir paydada buluşmayan kesirli sayıların toplamıdır.(sayfa 270) 

 Üçüncü ve dördüncü karakterlerimiz Nicklas ve Evita.İsimlerinin çok değişik olduğunu kabullenmem gerek.Kendileri uyuşturucu bağımlısı iki sevgili.Çok ayrıntıya da girmek istemiyorum.Ama ikisinden de nefret ettiğimi bilmeniz yeterli.

"Şeytan karşı konulmazdır," diye güvence verirdi Rahibe Callista."Ve her an,her yerdedir.Hepimiz cehennemin koordinatlarını içimizde taşırız."(sayfa 296) 

 Sonuncu gencimiz ise Filip.Kendisi düşünmeden konuşmuyor.Ne diyeceğini iki üç kere düşünüp söylüyor.Bu yüzden haraketleri Slyva'ya çok yapay geliyor.Yollarının ayrılması için bir neden diyeceğim.Filip'in bölümlerini yazarımız azaltmış.En az sanırım onun bölümüydü.Sonra da Nicklas'ın ya da Robin'in.

"Tahminimce boşanan insanlarda  her şey olabilir."
"Rob,biliyor musun,kararımı verdim.Onunla kalacağım."
"Niye onu annemden daha mı çok seviyorsun ?"
"Tam tersi.Ama onun bunu bilmesini istemiyorum."
"Emil, bu..."
"Aptalca mı ?"
"Galaksilerarası."(sayfa 302)

Yorumuma gelirsek.Kitabı çok beğendim.GR'de ise 5 üzerinden 4 verdim.Bitirdikten sonra ve üstünden bir gün geçtikten sonra ise 5te 5 versem de olurmuş diye düşündüm.Kitap hem Bestseller özelliklerini hem de Cumhuriyet dönemi mi desem neyse öyle diyeyim Cumhuriyet Dönemi romanları özelliği taşıyor bence.Her ne kadar yazarımız Alman olsa da benim için bir Türk diyebilirim.Şaka şaka.Kendisini böyle güzel -Robini kastediyor- karakterler yarattığı ve bizimle paylaştığı için tebrik ederim.Ve sizi de en yakın kitapçıya yollayıp çıplakları almanızı taavsiye ederim.Ups bir a fazla oldu.Okuyunca bana hak vericeksiniz eminim !

Küçük bir not : Buradan on8 yayınlarına teşekkür ediyorum okuyorlarsa özellikle bu kadar güzel bir kitabı bana yolladıkları için minnettarım.